Türkiye’de 15-29 yaş arasındaki gençlerin yüzde 22.5’i ne işte ne eğitimde yer alıyor. Bu oran, Türkiye’yi OECD ülkeleri arasında Güney Afrika’nın ardından ikinci sıraya yerleştiriyor. Gençlerin iş bulma zorlukları, aileleri ve toplumu derinden etkileyen bir kriz haline geldi. Gençler, iş bulamadıkları için yurt dışına kaçmayı tercih ediyor. Bu durum, ailelerin endişelerini artırıyor ve toplumsal bir sorun haline geliyor.
OECD verilerine göre, Türkiye’de 2 milyon 896 bin genç, ne işte ne eğitimde. Bu durum, gençlerin geleceği için büyük bir tehdit oluşturuyor. Çalışma ekonomisi uzmanları, bu sorunun iktidarın dindar-kindar gençlik projesinin bir sonucu olduğunu belirtiyor. Gençlerin iş bulma umudu azalırken, aileler de işsizlik korkusuyla baş başa kalıyor.
Gençler, iş bulamadıkları için yurt dışına kaçmayı tercih ediyor. Aileler, çocuklarını yurt dışına göndermek için yollar arıyor. Sultan E., “Ülkede suç örgütleri cirit atıyor. Oğlum serseri olmasın, suça bulaşmasın diye evden çıkarmıyorum” diyor. Bu durum, gençlerin psikolojik durumunu da olumsuz etkiliyor.
Hatice P., üniversite mezunu oğluna iş bulamadıklarını belirtiyor. “Yazılım çağımızın mesleği dediler, oğluma bilgisayar programcılığı okuttuk. Ekonomi alt üst oldu, yazılımcılar da iş bulamaz oldu” diyor. Bu durum, gençlerin eğitim almasına rağmen iş bulma şansını azaltıyor.
Gençler, iş bulma zorlukları karşısında farklı çareler arıyor. 26 yaşındaki H. İ., “Torpiller önümü kesti, iş bulamadım. 80 bin lira borç için icralık oldum” diyor. Sözleşmeli askerliğe yönelen gençler, bu süre zarfında biriktirdikleri parayla iş kurmayı planlıyor.
25 yaşındaki T. E. ise yurtdışına kaçanlardan. “Telefoncuda işe girmiştim, kaçak telefonlara bulaştım. Ailem suça batmamam için oradan çıkardı” diyor. Bu durum, gençlerin hayatlarını tehlikeye atmalarına neden oluyor.
Türkiye’de genç işsizlik oranı, aileleri ve toplumu derinden etkileyen bir sorun haline geldi. Eğitimde kalitenin düşmesi ve iş bulma zorlukları, gençlerin geleceğini karartıyor. Uzmanlar, bu sorunun çözümü için daha kalıcı ve etkili politikaların geliştirilmesi gerektiğini vurguluyor.
Gençlerin cesareti kırılmış durumda. Düşük ücretler ve temel ihtiyaçların karşılanamaması, gençlerin iş bulma umudunu azaltıyor. Bu durum, toplumsal bir kriz haline gelmişken, çözüm yolları aranmaya devam ediyor.